13வது் திருத்தத்தைக் காட்டி தமிழர் மீது தீர்வைத் திணிக்கும் முயற்சி நடக்கிறது:
கடந்த சில மாதங்களாகவே ஈழத் தமிழர் பிரச்சனைக்கு இராஜீவ் காந்தி – ஜெயவர்த்தனே இடையே 1987ஆம் ஆண்டு கையெழுத்தான இந்திய – இலங்கை ஒப்பந்தத்தின் அடிப்படையில் இலங்கை நாட்டு அரசமைப்புச் சட்டத்தில் செய்யப்பட்ட 13வது திருத்தத்தின் கீழ் தீர்வு காணும் பேச்சுக்கள் நடந்து வருகிறது. தமிழர் தேசிய கூட்டமைப்பின் தலைவர் இரா. சம்மந்தன் தலைமையில் வந்த அந்நாட்டு நாடாளுமன்ற தமிழர் பிரதிநிதிகள் குழு டெல்லிக்கு வந்து பிரதமர் மன்மோகன் சிங்கை சந்தித்து பேச்சுவார்த்தை நடத்திவிட்டு சென்றுள்ளது. இப்போது அந்நாட்டின் செல்வாக்குமிக்க அமைச்சர் பசில் ராஜபக்ச வருகிறார் என்றால், ஈழத் தமிழர்கள் மீது ஒரு தீர்வு திட்டத்தினை திணிக்க முடிவெடுக்கப்பட்டுள்ளது நன்கு புலனாகிறது.
இலங்கை ஒற்றையாட்சி அரசமைப்புச் சட்டத்தை ஒருபோதும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது என்று அறிவித்த தமிழர் ஐக்கிய விடுதலை முன்னணியின் அங்கமாக இருந்த தலைவர்கள்தான், இன்றைக்கு தமிழர் தேசிய கூட்டமைப்பாக இயங்கி வருகின்றனர். ஆனால் இப்போது அவர்கள் இலங்கை ஒற்றையாட்சி அரசமைப்பிற்குட்பட்ட ஒரு தீர்வை ஏற்றுக்கொள்ள முடிவு செய்திருப்பது, ஈழத் தமிழினம் அரை நூற்றாண்டுக் காலமாக நடத்தி வரும் அரசியல் விடுதலைப் போராட்டத்திற்கு முரணானதும், எதிரானதும் ஆகும். இலங்கை அரசமைப்புச் சட்டத்தின் செய்யப்பட்ட 13வது திருத்தம் எப்படிப்பட்ட அதிகாரங்களை மாகாணங்களுக்கு அளிக்கிறது என்று பார்த்தால் அது மிகப் பெரிய ஏமாற்று என்பது தெரியவரும். 13வது திருத்தத்தின் படி தமிழர் மாகாணங்களுக்கு கிடைக்கும் அதிகாரம் அனைத்தும் மாகாண சபைகளுக்கு கிடைக்கப்போவதில்லை. மாறாக, அந்நாட்டு அதிபரால் நியமிக்கப்படும் ஆளுநருக்குத்தான் இருக்கும். ஒரு மாகாணத்தின் செயல் அதிகாரம் அனைத்தும் ஆளுநருக்கு இருக்கும்போது, ஒரு பொம்மை நிர்வாக சபையாக மட்டுமே மாகாண சபைகள் இருக்கும். 13வது திருத்தத்தின் படி அமைக்கப்பட்ட கிழக்கு மாகாண சபையால் தமிழர்களுக்கு என்ன கிடைத்தது? அம்மாநிலத்தின் துணை முதல்வராக இருந்த எம்.ஏ.எம்.எல். அப்துல்லா, இந்த திருத்தச் சட்டத்தின் கீழ் எமக்கு அளிக்கப்பட்ட அதிகாரத்தின்படி, காவல்துறையின் ஒரு ஏட்டை பணியிட மாற்றம் செய்யும் அதிகாரம் கூட எமக்கு இல்லை என்று கூறினார். மாகாண சபை நிறைவேற்றும் எந்த தீர்மானத்தையும் ஒரு உத்தரவு பிறப்பித்து நிராகரிக்கும் அதிகாரம் அந்நாட்டு அதிபருக்கு இருக்கிறது என்றால், இந்த திருத்தத்தை வைத்துக்கொண்டு தமிழர்களுக்கு வாழ்வுரிமையும், அரசியல் சம உரிமையும், பொருளாதார சுதந்திரமும் எப்படி கிட்டும்?
உண்மை இவ்வாறிருக்க, ஈழத் தமிழினத்தின் மீது, அவர்களுக்கு எவ்வித அரசியல், பொருளாதார அதிகாரத்தையும் வழங்காத 13வது திருத்தத்தைக் காட்டி ஒரு தீர்வைத் திணிக்க இலங்கை, இந்திய அரசுகள் முயற்சிப்பதை தமிழர்கள் கடுமையாக எதிர்க்க வேண்டும், எதிர்ப்போம். இந்திய – இலங்கை ஒப்பந்தம் என்பது தமிழீழ மக்களையோ அல்லது அவர்களின் ஏகோபித்த பிரதிநிதிகளாத் திகழ்ந்த தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளையோ கலந்து உருவாக்கப்பட்ட ஒப்பந்தம் அல்ல. அது தமிழர்களை பகடையாக பயன்படுத்த முற்பட்ட இராஜீவ் காந்தி அரசுக்கும், தமிழினத்தை பூண்டோடு அழிக்க உறுதி பூண்ட சிங்கள இனவெறியன் ஜெயவர்த்தனேவுக்கும் இடையில் செய்யப்பட்டதாகும். எனவேதான் அதனை தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் நிராகரித்தனர்.
செந்தமிழன் சீமான்
